عفو بین‌الملل : هانا عبدی و روناک صفارزاده را آزاد کنید

تغییر برای برابری: سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای خواستار اقدام فوری در مورد پرونده هانا عبدی و روناک صفارزاده، دو تن از فعالان حقوق زنان، شد. این سازمان نگرانی خود را از احکام سنگینی که برای هانا عبدی صادر شده و احتمالا برای روناک صفارزاده نیز نظیر آن صادر خواهد شد، اعلام کرد. هانا عبدی به ۵ سال زندان در شهری بسیار دورتر از محل سکونت خود محکوم شده است. بیانیه عفو بین الملل به شرح زیر است:

هانا عبدی به پنج سال زندان در تبعید در شهری کوچک در استان آذربایجان شرقی محکوم شده است. این شهر که گرمی نام دارد، در مرز با جمهوری آذربایجان می باشد. روناک صفارزاده نیز هنوز در بازداشت به سر می برد و منتظر دریافت حکمش از دادگاه است. به باور سازمان عفو بین الملل هر دوی این زنان به دلیل اگاهی از حقوق خویش و سایر زنان، و تلاش در راه آزادی بیان و کار گروهی، زندانی شده اند، و حکم وارده به آنها انگیزه های سیاسی دارد.

بنا به گفته وکیل هانا عبدی، شعبه ۲ دادگاه انقلاب سنندج اتهام او را “تبانی و اقدام علیه امنیت ملی” اعلام کرده است. آقای محمد شریف این حکم را بسیار غیرمنتظره و ناراحت کننده توصیف کرد، زیرا این سنگین ترین حکمی است که برای اتهام مزبور در قانون در نظر گرفته شده است. او این حکم را نامتناسب خواند و گفت که قاضی پرونده قبلا نیز احکام نامتناسب صادر کرده است. اقای شریف امیدوار است که در تجدید نظر حکم مزبور تغییر کند.

روناک صفارزاده نیز به “محاربه” (ضدیت با خداوند) متهم شده است، که حتی می تواند حکم اعدام به همراه داشته باشد. روناک صفارزاده به دخالت در بمب گذاری هایی در سنندج متهم است. وکیل او می گوید که اعتراف از وی برای ارتکاب این جرم تحت شکنجه در طی سه ماه حبس در سلول انفرادی در بازداشتگاهی در وزارت اطلاعات سنندج، گرفته شده و بنابراین در دادگاه قابل پذیرش نیست. آقای شریف هم چنین گفته است که نگهبانان زندان در تمام دیدارهای او با موکلانش، علی رغم اعتراض او، حضور داشته اند.

هر دوی این زنان از اعضای فعال کمپین یک میلیون امضا، و سازمان غیردولتی اذرمهر در سنندج که با کمپین نیز در ارتباط است، بوده اند.

نگین شیخ الاسلامی، رئیس انجمن آذرمهر، در فوریه ۲۰۰۸ گفت که هر دوی این زنان در تماسی تلفنی گفتند که آنها هیچ جرمی مرتکب نشده اند. آنها تنها در راه عدالت تلاش می کردند و تنها جرمشان فعالیت در راه برابری حقوق انسان هایی بوده که به خاطر جنسیت یا قومیت خود با تبعیض مواجه هستند. آنها گفتند که “ما خواهان برابری حقوقمان هستیم و به عنوان شهروند می خواهیم که به حقوقمان احترام گذاشته شود. .. ما ماه‌ها است به خاطر جرم‌هایی که مرتکب نشده‌ایم تحت شرایط بازداشتی غیرقابل تحمل به سر می‌بریم. اتهاماتی که به ما وارد شده ناروا است… و با انچه که در زندان از رفتارهایی که با زنان زندانی می شود مشاهده کرده ایم به حقانیت مطالبات و ارمان خود بیشتر باور پیدا کرده ایم. ما تروریست نیستیم، و فعالیت های ما در جهت رفع تبعیض جنسیتی و قومیتی بوده و هدف ما نیز بازدگرداندن صلح و آشتی به کشور و هم میهنانمان است. ما را فراموش نکنید.”