در روز جهانی کارگر هنگامی که کارگران و خانواده های آنان که بنابر فراخوان کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه (مشتمل بر تشکل های مستقل کارگری ایران) که برای اعلام مطالبات خود و گرامی داشت این روز در پارک لاله تهران گرد هم آمدند، به همراه تعداد دیگری از مردم حاضر در پارک مورد یورش نیروهای امنیتی-پلیسی و ماموران لباس شخصی قرار گرفتند. این نیروها با انواع ابزار و روش های سرکوب، تعداد زیادی را شدیدا مجروح و بیش از صد و پنجاه نفر را در حالی که مورد ضرب و شتم واقع شده بودند، دستگیر و روانه زندان کردند. از این تعداد هنوز حدود یکصد تن در زندان به سر می برند. این افراد هیچ جرمی مرتکب نشده بودند که این چنین غیرانسانی سرکوب و به بند کشیده شده اند. آنها فقط به خاطر این که همزمان با میلیاردها کارگر دیگر در سراسر دنیا و به دلیل طرح مطالبات میلیون ها انسان در ایران که هر روزه تحقیر می شوند، به دلیل برپاکردن تشکل های مستقل سرکوب می شوند و ماه های متمادی حقوقی دریافت نمی کنند، تنها به دلیل این که صدای اعتراض برآورده اند، امروز در بدترین شرایط در زندان هستند. هر روز خانواده هایشان که برای آزادی آن ها در مقابل دادگاه ها و مراجع دیگر قضایی مراجعه می کنند با برخوردهای نامناسب و پاسخ های ضد و نقیض مواجه می شوند. ما میلیون ها کارگر و زحمتکش و مساوات طلب نسبت به عزیزان دربند و خانواده هایشان مسئول هستیم و نباید آن ها را تنها بگذاریم. باید فورا متحدانه دست به کار مبارزه ای وسیع تا آزادی همه دستگیر شدگان شویم.
ما ضمن اعلام این کمپین از تمامی تشکل ها و نهادهای کارگری و حقوق بشر داخلی و بین المللی می خواهیم که با تمامی توان خود و به فراخور امکانات خود و از هر طریق ممکن، ضمن محکوم کردن دستگیری این عزیزان و درخواست برای آزادی بی قید و شرط آنان به حمایت های گوناگون و متناسب با توان خود از این عزیزان و خانواده های آنان و اصرار بر مطالبات اعلام شده در قطعنامه اول ماه مه این کارگران بپردازند.
زنده باد همبستگی طبقاتی کارگران جهان
اعلام حمایت ها، بیانیه ها و گزارش اقدامات انجام شده خود را به این نشانی بفرستید: campain۱may@gmail.com
نوزده اردیبهشت ٨٨
کمیته ی برگزاری مراسم روز جهانی کارگر
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
اتحادیه آزاد کارگران ایران
هیئت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان
شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری شامل:
- کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های آزاد کارگری
- کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
- جمعی از فعالین کارگری
- شورای زنان
کانون مدافعان حقوق کارگر
و با حمایت:
انجمن برق و فلز کرمانشاه- انجمن دفاع از کارگران اخراجی سقز – کمیته دفاع از کارگران هفت تپه - کارگران کارخانه پرریس سنندج- کارخانه بافندگی شین بافت سنندج –- کارگران کارخانجات شاهو- - نساجی کردستان- غرب بافت-آجر شیل -شیرپاک آرا- گونی بافی سما- آرد فجر- نیرو رخش- کارگران بخش خدماتی بیمارستان توحید سنندج -جمعی از بازنشستگان شهرستان سنندج -کارگران شرکت فرش غرب کرمانشاه- کارخانه لاستیک دنا – جمعی از کارگران سیمان قائن – جمعی از کارگران عسلویه…
امضاها ادامه دارد...
زنان به سالن متادون منتقل شده اند، مردان هنوز تماسی نگرفته اند
تغییر برای برابری - امروز شنبه 19 اردیبهشت، 8 روز پس از بازداشت افراد حاضر در مراسم روزجهانی کارگر ، خانواده ها مجددا به دادگاه انقلاب مراجعه کردند. تعداد زیاد خانواده های معترض در برابر دادگاه باعث شد که ماموران اجازه ندهند که کسی در جلوی دادگاه یا روبروی آن در سوی دیگرخیابان بایستد به طوری که تا جنب میدان میوه و تره بار ماموران خانواده ها را پراکنده می کردند و به گفته برخی دیگر از حاضران حتی احتمال بازداشت خانواده ها هم بود
زمانی که خانواده ها در برابر دادگاه ایستاده بودند برخی از زنان بازداشتی از زندان اوین با آنها تماس گرفتند. طبق گفته خانوا ده ها زنان زندانی در سالن متادون و همه با هم هستند . آنها از روز دوشنبه هفته پیش تاکنون اجازه تماس تلفنی نداشتند اما اکنون به آنها گفته شده است که ازاین به بعد حق دارند یک روز در میان با بیرون تماس بگیرند. این مکان دارای يك سالن بزرگ با امکانات محدودی هست. همه آنها با هم هستند و زندانی دیگری با آنها نیست.هیچ کدام از آنها مورد بازجویی قرار نگرفته اند
مادر نیکزاد زنگنه داانشجو و فعال کمپین پس از تماس دخترش می گوید: «امروز هم دوباره به دادگاه آمدم اصلا پاسخ مشخصی نمی دهند مدام می گویند بروید خودمان به شما زنگ می زنیم.» پگاه دختر محسنی فعال کارگری هم ضمن آن که از تماس مادرش و دیگر دوستان هم بندی اوخبر می دهد اشاره دارد که همچنان جوابی به ما نمی دهند. مادر جلوه جواهری دانشجو و فعال کمپین که از برخورد ماموران به تنگ آمده است اول می پرسد از کجا تماس می گیریم. می گوییم سایت تغییر برای برابری. او شاکی است و می گوید: « این رسانه ها چه می کنند ؟ من با پدر ومادرهای دیگر بچه های زندانی برای شکایت به دیدن آقای کروبی رفتم که بگویم که بچه ام را بدون مجوز و بدون هیچ دلیلی گرفته اند اما بدون این که ایشان را ببنیم از قول من چیزهای دیگری در اعتماد ملی نوشتند».او ادامه می دهد:«الان هم هیچ جوابی نمی دهند. بچه ها را برده اند سالن متادون. مگر این بچه ها چه کرده اند؟ هیچ کجا شکایت ما را قبول نمی کنند، دادگاه جواب نمی دهد، رسانه ها اشتباه می نویسند، قوه قضائیه چیزی نمی گوید. پس ما برای شکایت کجا برویم؟
خانواده مردان بازداشت شده نیز به شدت از بی خبری ابراز نگرانی می کنند. آنان تا کنون تماسی با خانواده هایشان نگرفته اند. به برخی از خانواده های فعالان کارگری گفته اند 45 روز دیگر بیایید. به برخی دیگر گفته اند بروید آخر هفته بیایید به برخی هم اصلا جوابی نداده اند. مادر امیر یعقوبعلی دانشجو و فعال کمپین می گوید : «از روز بازداشت تا حالا امیر تماسی نگرفته است. اصلا داخل دادگاه هم اجازه نمی دهند برویم حرف بزنیم .تا به حال هرچه کرده ایم هیچ نتیجه ای نداشته است. حداقل اجازه بدهند که بچه ها تماس بگیرند.» پدر پوریا پوشتاره دانشجو نیز از بی پاسخی مسئولان و برخورد ماموران ناراحت است و به شدت نگران فرزندش هست می گوید :« مثل هر روز به ما می گویند بروید خودمان اطلاع می دهیم . دادگاه می گوید آنها دست پلیس امنیت هستند و ما کاری نمی توانند بکنیم. من یک فرهنگی با 34 سال سابقه کار هستم بعد یک ماموربه سینه ام می زند که اینجا نایست ! آخر چرا ؟ مگر پسر من چه کرده است؟ نمی گویند بچه های ما کجا هستند. حداقل بگذارند آنها یک تلفن بزنند که بدانیم کجا هستند و حال شان چطور است.» او در پاسخ به این سوال که پس ازنوشتن نامه به رئیس قوه فضائیه چه پاسخی گرفتید می گوید:« علی رغم گزارشی که ارائه دادیم و طلب رسیدگی کردیم تا کنون هیچ پاسخی از هیچ کجا به ما نداده اند
No comments:
Post a Comment