رئیس جمهور دهم کشور ایران!
ما مادران صلح ایرانیم که با شما سخن می گوییم؛
مادرانی از قومیت ها و مذاهب مختلف که از جان و جوانی خود در راه مبارزه با ستم استبدادی و برای تحقق امنیت و آزادی و عدالت هزینه کرده ایم؛
مادرانی که به امید ساختن ایرانی امن، آباد و آزاد در فرآیند شکل گیری انقلاب سال ۵۷ شرکت داشتیم؛
مادرانی که در دوران ٨ سال جنگ تحمیلی با عراق و پس از آن در تحریم های اقتصادی شرایط سخت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را به امید حفظ استقلال میهن تحمل کردیم؛
ما خود را مادران صلح نامیده‌ایم نه تنها مخالف جنگیم، بلکه امنیت و آسایش شهروندان را می‌طلبیم و به هر آنچه امنیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ما و جوانانمان را تهدید کند اعتراض داریم؛
بنابراین اصلی ترین مطالبات ما از شما، امنیت و صلح خواهد بود.
آقا یا خانم رئیس جمهور دهم
شما نیک می دانید که نهاد ریاست جمهوری در قبال منافع ملی ما جدی ترین نهاد پاسخگو است و می تواند نقش تعیین کننده ای را در تحقق سیاست گذاری های ملی با روش های متفاوت ایفا کند .
و ما، مادران صلح ایران، نیک می دانیم که امنیت و صلح برقرار نمی شود مگر آنکه:
۱- صلح اصلی ترین و اولی ترین دستور کار رئیس جمهور در دوران تصدی ریاست قوه مجریه باشد.
۲- مردم ایران آزادانه در تعیین سرنوشت خویش مشارکت داده شوند.
٣- ملت ایران منروی نباشد و بتواند همراه و همپای سایر ملل آزاد در فرآیند نجات خود از بحران های محیط زیستی ، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تلاش کند.
۴- تمامی عرصه های علمی، فرهنگی، هنری و ورزشی و آموزش عالی فارغ از هر گونه تبعضات جنسیتی، قومی، مذهبی و بین المللی بر روی همه فرزندان ما گشوده باشد.
۵- مردم ایران به طور شفاف در جریان مذاکرات و تصمیم گیری ها که به نوعی با منافع ملی مرتبط هستند و همچنین در فرآیند عقد کلیه قراردادهای بین المللی قرارگیرند.
۶- نگاه امنیتی – پلیسی از فعالان مدنی همچون زنان، دانشجویان، هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران، روحانیون، معلمان، کارگران و ... برداشته شود.
۷- از رفتار قیم مابانه نسبت به شیوه زیست و زندگی زنان و جوانان و سایر اقشار اجتماعی خودداری شود.
٨- هر ایرانی از هر مذهب، قوم، جنس حق داشته باشد که از همه آزادی های مدنی و رایج بهره مند شود.
۹- آزادی بیان و آزادی پس از بیان برای همه اقشار و گروه های اجتماعی و سیاسی در چارچوب قانون اساسی تضمین شود.
۱۰- آزادی تشکیل اجتماعات و فعالیت های گروه های داوطلب و غیردولتی و تشکل های صنفی در جهت توانمندسازی، توسعه پایدار و صلح و برابری تشویق و تضمین شود نه آنکه به بهانه برقراری امنیت سرکوب شوند.
۱۱- زمینه ای فراهم شود تا ایرانیانی که به دلایل مختلف با توان های اقتصادی، علمی، اجتماعی و ... از ایران مهاجرت کرده اند به بازگشت به وطن تشویق شوند و با حفظ کرامت از استعداد و کارایی های آنان در حوزه های داخلی به نحوه شایسته ای بهره برداری شود.
۱۲- مسئولین و مردم اخلاقا" کرامت انسانی کسانی را که به دلیل جنگ از کشورشان رانده شده و به ما پناهنده شده اند از هر قوم و نزاد و مذهب ملیت و جنسیتی که هستند محترم شمارند.
۱٣- دولتمردان و کارگراران آنها از ادبیات مرگ طلبانه و جنگ افروزانه استفاده نکنند.
و بالاخره آنکه دولت آینده زمینه های لازم را برای گسترش فرهنگ صلح و مدارا در لایه های مختلف اجتماعی فراهم سازد.
به امید ایرانی آباد، امن و آزاد و صلح پایدار
مادران صلح ایران
ما مادران صلح ایرانیم که با شما سخن می گوییم؛
مادرانی از قومیت ها و مذاهب مختلف که از جان و جوانی خود در راه مبارزه با ستم استبدادی و برای تحقق امنیت و آزادی و عدالت هزینه کرده ایم؛
مادرانی که به امید ساختن ایرانی امن، آباد و آزاد در فرآیند شکل گیری انقلاب سال ۵۷ شرکت داشتیم؛
مادرانی که در دوران ٨ سال جنگ تحمیلی با عراق و پس از آن در تحریم های اقتصادی شرایط سخت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را به امید حفظ استقلال میهن تحمل کردیم؛
ما خود را مادران صلح نامیده‌ایم نه تنها مخالف جنگیم، بلکه امنیت و آسایش شهروندان را می‌طلبیم و به هر آنچه امنیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ما و جوانانمان را تهدید کند اعتراض داریم؛
بنابراین اصلی ترین مطالبات ما از شما، امنیت و صلح خواهد بود.
آقا یا خانم رئیس جمهور دهم
شما نیک می دانید که نهاد ریاست جمهوری در قبال منافع ملی ما جدی ترین نهاد پاسخگو است و می تواند نقش تعیین کننده ای را در تحقق سیاست گذاری های ملی با روش های متفاوت ایفا کند .
و ما، مادران صلح ایران، نیک می دانیم که امنیت و صلح برقرار نمی شود مگر آنکه:
۱- صلح اصلی ترین و اولی ترین دستور کار رئیس جمهور در دوران تصدی ریاست قوه مجریه باشد.
۲- مردم ایران آزادانه در تعیین سرنوشت خویش مشارکت داده شوند.
٣- ملت ایران منروی نباشد و بتواند همراه و همپای سایر ملل آزاد در فرآیند نجات خود از بحران های محیط زیستی ، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تلاش کند.
۴- تمامی عرصه های علمی، فرهنگی، هنری و ورزشی و آموزش عالی فارغ از هر گونه تبعضات جنسیتی، قومی، مذهبی و بین المللی بر روی همه فرزندان ما گشوده باشد.
۵- مردم ایران به طور شفاف در جریان مذاکرات و تصمیم گیری ها که به نوعی با منافع ملی مرتبط هستند و همچنین در فرآیند عقد کلیه قراردادهای بین المللی قرارگیرند.
۶- نگاه امنیتی – پلیسی از فعالان مدنی همچون زنان، دانشجویان، هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران، روحانیون، معلمان، کارگران و ... برداشته شود.
۷- از رفتار قیم مابانه نسبت به شیوه زیست و زندگی زنان و جوانان و سایر اقشار اجتماعی خودداری شود.
٨- هر ایرانی از هر مذهب، قوم، جنس حق داشته باشد که از همه آزادی های مدنی و رایج بهره مند شود.
۹- آزادی بیان و آزادی پس از بیان برای همه اقشار و گروه های اجتماعی و سیاسی در چارچوب قانون اساسی تضمین شود.
۱۰- آزادی تشکیل اجتماعات و فعالیت های گروه های داوطلب و غیردولتی و تشکل های صنفی در جهت توانمندسازی، توسعه پایدار و صلح و برابری تشویق و تضمین شود نه آنکه به بهانه برقراری امنیت سرکوب شوند.
۱۱- زمینه ای فراهم شود تا ایرانیانی که به دلایل مختلف با توان های اقتصادی، علمی، اجتماعی و ... از ایران مهاجرت کرده اند به بازگشت به وطن تشویق شوند و با حفظ کرامت از استعداد و کارایی های آنان در حوزه های داخلی به نحوه شایسته ای بهره برداری شود.
۱۲- مسئولین و مردم اخلاقا" کرامت انسانی کسانی را که به دلیل جنگ از کشورشان رانده شده و به ما پناهنده شده اند از هر قوم و نزاد و مذهب ملیت و جنسیتی که هستند محترم شمارند.
۱٣- دولتمردان و کارگراران آنها از ادبیات مرگ طلبانه و جنگ افروزانه استفاده نکنند.
و بالاخره آنکه دولت آینده زمینه های لازم را برای گسترش فرهنگ صلح و مدارا در لایه های مختلف اجتماعی فراهم سازد.
به امید ایرانی آباد، امن و آزاد و صلح پایدار
مادران صلح ایران
No comments:
Post a Comment