اردیبهشت ماه 1388- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران اکیدا به مسئولین قوه قضائیه توصیه کرد که حکم منصور اسانلو؛ رهبر کارگری را مجددا بررسی و او را آزاد کنند. پزشک قانونی تاکنون دو بار برای وی دستور عدم تحمل کیفری صادر کرده است ولی مقامات قضایی با آن مخالفت کرده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران شدیدا نگران وضعیت جسمی اسانلو و احتمال از بین رفتن وی در زندان میباشد. مسئولین زندانهای ایران سابقه سیاهی در فراهم آوردن درمان پزشکی برای زندانیان عقیدتی دارند. در آخرین نمونه، امیدرضا میرصیافی، وبلاگنویس در بند در زندان اوین در اسفند ماه گذشته با عدم معالجه فوری، جان باخت.
خانواده اسانلو با ارسال نامه ای از سوی مادر منصور اسانلو به آیت الله هاشمی شاهرودی؛ رئیس قوه قضائیه خواستار آزادی او شدند. در نامه مادر منصور اسانلو نگرانی های او از در خطر بودن زندگی و حیات اسانلو ابراز شده است.
پروانه اسانلو؛ همسر منصور به کمپین بین المللی حقوق بشر گفت که :"ما همه راه های قانونی را در چهارچوب قوه قضائیه رفتیم و برای آزادی آقای اسانلو از قوه قضائیه تقاضا کردیم اما همه اش بی فایده بوده و به درخواستهای ما هیچ اعتنائی نمیشود. در زندان نگه داشتن آقای اسانلو خیلی بی رحمانه است." خانم اسانلو تاکید کرد:"خانواده آقای اسانلو از جامعه بین المللی بخصوص سازمان های کارگری می خواهد که به حمایت خود از منصور اسانلو ادامه بدهند و خواستار آزادی ایشان
باشند."
منصور اسانلو از تاریخ 19 تیرماه 1386 تاکنون در زندان در حال از بین رفتن است. پس از اینکه ایشان را مدتی در زندان اوین نگه داشتند، ناگهان در تاریخ 24 مهرماه 1387 به زندان رجایی شهر منتقلش کردند. زندان رجایی شهر برای اسانلو که دچار بیماری های متعدد شده است، بسیار نامناسب است و بیشتر زندانیان از نوع خطرناک ترین و خشن ترین جنایتکاران هستند. منصورا سانلو دچار بیماری شدید چشمی است و بخاطر عمل قلب بازی که چند سال پیش انجام داده باید بطور مرتب مورد مراقبت های پزشکی قرار بگیرد.
ف
اطمه گل گزی؛ مادر منصور اسانلو، در نامه ای به آیت الله شاهرودی به تفصیل از مشکلات خود و عروسش که پس از زندانی کردن منصور اسانلو در سال 1386 دچار شده اند، نوشت. خانم گل گزی در نامه خود تاکید کرد :" آیا این عدالت است که عروس من در سخت ترین شرایط با داشتن دو فرزند در رنج و عذاب باشد ؟در حالی که همسرش در چارچوب قانون اساسی و قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جهت احقاق حقوق صنفی اش تلاش نموده است ؟"
منصور اسانلو به 5 سال زندان به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" بخاطر فعالیت های خود برای سازماندهی اتحادیه ها کارگری
محکوم شد و در حال حاضر در زندان بسر می برد. منصور اسانلو از اعضای موسس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بعنوان یک اتحادیه مستقل کارگری است که برای تحقق حقوق کارگران مبارزه می کند. منصور اسانلو بطور مستمر برای به رسمیت شناخته شدن اتحادیه های مستقل کارگری از سوی دولت تلاش کرد و بعنوان یکی از رهبران مبارزه برای حقوق کارگران در ایران بطور مرتب هدف حملات قرار گرفته است. برنامه های سازماندهی شده توسط سندیکای شرکت واحد همواره مورد حمله قرار گرفته اند بطوریکه اعضای این سندیکا در اثر این حملات بشدت مجروح شدند.
ا
رون رودز؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بر در ایران در مورد زندانی بودن منصور اسانلو گفت:"ادامه زندان منصور اسانلو با توجه به وضعیت سلامتی ایشان یک مجازات ظالمانه و غیر انسانی است، و نشانه محرومیت کارگران از حقوق کار در ایران است." رودز همچنین تاکید کرد که "قوه قضائیه باید فورا نیازهای ایشان را برای تضمین سلامتی و امنیت جانی او تامین کند."
وضعیت جسمی منصور اسانلو به گونه ای است که باعث نگرانی در باره سلامتی و امنیت جانی ایشان شده است. علاوه بر بیماری های چشمی و عمل قلب باز، دو تا از رگ های ایشان کاملا مسدود شده است. منصور اسانلو بارها تحت عمل جراحی قرار گرفته اما ایشان از مراقبت های تخصصی در داخل زندان محروم است. اتحادیه های بین المللی کارگری و سازمان های حقوق بشری خواستار آزادی فوری ایشان شده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مقامات ایرانی خواست که منصور اسانلو را آزاد کنند و قوانین مراقبت های پزشکی در داخل زندان را مورد بازبینی قرار دهند تا مطمئن شوند که همه زندانیان از مراقبت های لازم برخوردار خواهند بود. این کمپین همچنین از دولت ایران خواست که به آزار و اذیت و محاکمه همه فعالان کارگری پایان داده و بیش از صد نفر از مردمی را که در روز اول ماه می بخاطر شرکت در مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر در زندان هستند، آزاد کند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه وضعیت حقوق بشر در ایران به سایت فارسی کمپین در این پیوند مراجعه کنید:
http://persian.iranhumanrights.org
متن کامل نامه مادر اسنلو به آیت الله شاهرودی به شرح زیر است:
به نام خدا
ریاست محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای شاهرودی
با سلام و احترام
اینجانب فاطمه گل گزی مادر منصور اسانلو رئیس هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد که برای دفاع از حق و حقوق صنفی خود و همکاران ، مدت سه سال است به صورتی ناعادلانه در زندان بسر می برد ، تقاضا دارم به وضعیت فرزندم رسیدگی شود .
منصور اسانلو طی دستگیری ها و طولانی شدن مدت زندانیش آسیب های فراوان جدی جسمی و روحی دیده است و طبق دستور پزشکی قانونی عدم تحمل کیفر برای دومین بار برای ایشان صادر شده است ولی متاسفانه با مخالفت مقامات قضایی روبرو شده است . اینجانب به عنوان یک مادر ار آن مقام که بالاترین و عالی ترین مقام قضایی کشور می باشد سوالم اینست که :
_ آیا با کسی که برای خدمت به مردم سال ها صادقانه در شرکت واحد انجام وظیفه نموده است باید اینگونه برخورد شود ؟
-آیا به جای پاسخ به خانواده و آزادی بدون قید و شرط ایشان باید با بدترین برخوردها و بی تفاوتی های مسولان قضایی روبرو شویم ؟
- آیا این عدالت است که عروس من در سخت ترین شرایط با داشتن دو فرزند در رنج و عذاب باشد ؟در حالی که همسرش در چارچوب قانون اساسی و قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جهت احقاق حقوق صنفی اش تلاش نموده است ؟
- فرزند من منصور اسانلو جز دفاع از حق و حقیقت که در قوانین ما مکتوب است ، گناه دیگری ندارد و جایش در زندان نیست .
من از آن مقام و تمام مقامات مسئول کشورو مردم دلسوز ایران و جهان و همین طور از همه نهاد های مردمی و حقوق بشری درخواست دارم برای آزادی بدون قید و شرط پسرم به من مادر پیر و بیمار که حتی برای ملاقات فرزندم که در زندان رجائی شهر کرج است دچار مشکل هستم ، تاعمری از من باقی است کمک کنند و مادری را که با سختی های فراوان فرزندش را دلسوز و متعهد و وطن دوست تربیت کرده از رنج و سختی نجات دهند .
ضمنا پسرم پس از سال ها سابقه کار در شرکت واحد که دارای 27 سال سابقه کار می باشد بدون هیچ حق و حقوقی اخراج شده است . چرا با کسانی که دلسوز و وفاداربه این آب و خاک هستند اینطور رفتار می شود .
فاطمه گل گزی
12/2/88
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران شدیدا نگران وضعیت جسمی اسانلو و احتمال از بین رفتن وی در زندان میباشد. مسئولین زندانهای ایران سابقه سیاهی در فراهم آوردن درمان پزشکی برای زندانیان عقیدتی دارند. در آخرین نمونه، امیدرضا میرصیافی، وبلاگنویس در بند در زندان اوین در اسفند ماه گذشته با عدم معالجه فوری، جان باخت.
خانواده اسانلو با ارسال نامه ای از سوی مادر منصور اسانلو به آیت الله هاشمی شاهرودی؛ رئیس قوه قضائیه خواستار آزادی او شدند. در نامه مادر منصور اسانلو نگرانی های او از در خطر بودن زندگی و حیات اسانلو ابراز شده است.
پروانه اسانلو؛ همسر منصور به کمپین بین المللی حقوق بشر گفت که :"ما همه راه های قانونی را در چهارچوب قوه قضائیه رفتیم و برای آزادی آقای اسانلو از قوه قضائیه تقاضا کردیم اما همه اش بی فایده بوده و به درخواستهای ما هیچ اعتنائی نمیشود. در زندان نگه داشتن آقای اسانلو خیلی بی رحمانه است." خانم اسانلو تاکید کرد:"خانواده آقای اسانلو از جامعه بین المللی بخصوص سازمان های کارگری می خواهد که به حمایت خود از منصور اسانلو ادامه بدهند و خواستار آزادی ایشان
باشند."
منصور اسانلو از تاریخ 19 تیرماه 1386 تاکنون در زندان در حال از بین رفتن است. پس از اینکه ایشان را مدتی در زندان اوین نگه داشتند، ناگهان در تاریخ 24 مهرماه 1387 به زندان رجایی شهر منتقلش کردند. زندان رجایی شهر برای اسانلو که دچار بیماری های متعدد شده است، بسیار نامناسب است و بیشتر زندانیان از نوع خطرناک ترین و خشن ترین جنایتکاران هستند. منصورا سانلو دچار بیماری شدید چشمی است و بخاطر عمل قلب بازی که چند سال پیش انجام داده باید بطور مرتب مورد مراقبت های پزشکی قرار بگیرد.
ف
اطمه گل گزی؛ مادر منصور اسانلو، در نامه ای به آیت الله شاهرودی به تفصیل از مشکلات خود و عروسش که پس از زندانی کردن منصور اسانلو در سال 1386 دچار شده اند، نوشت. خانم گل گزی در نامه خود تاکید کرد :" آیا این عدالت است که عروس من در سخت ترین شرایط با داشتن دو فرزند در رنج و عذاب باشد ؟در حالی که همسرش در چارچوب قانون اساسی و قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جهت احقاق حقوق صنفی اش تلاش نموده است ؟"
منصور اسانلو به 5 سال زندان به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" بخاطر فعالیت های خود برای سازماندهی اتحادیه ها کارگری
محکوم شد و در حال حاضر در زندان بسر می برد. منصور اسانلو از اعضای موسس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بعنوان یک اتحادیه مستقل کارگری است که برای تحقق حقوق کارگران مبارزه می کند. منصور اسانلو بطور مستمر برای به رسمیت شناخته شدن اتحادیه های مستقل کارگری از سوی دولت تلاش کرد و بعنوان یکی از رهبران مبارزه برای حقوق کارگران در ایران بطور مرتب هدف حملات قرار گرفته است. برنامه های سازماندهی شده توسط سندیکای شرکت واحد همواره مورد حمله قرار گرفته اند بطوریکه اعضای این سندیکا در اثر این حملات بشدت مجروح شدند.
ا
رون رودز؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بر در ایران در مورد زندانی بودن منصور اسانلو گفت:"ادامه زندان منصور اسانلو با توجه به وضعیت سلامتی ایشان یک مجازات ظالمانه و غیر انسانی است، و نشانه محرومیت کارگران از حقوق کار در ایران است." رودز همچنین تاکید کرد که "قوه قضائیه باید فورا نیازهای ایشان را برای تضمین سلامتی و امنیت جانی او تامین کند."
وضعیت جسمی منصور اسانلو به گونه ای است که باعث نگرانی در باره سلامتی و امنیت جانی ایشان شده است. علاوه بر بیماری های چشمی و عمل قلب باز، دو تا از رگ های ایشان کاملا مسدود شده است. منصور اسانلو بارها تحت عمل جراحی قرار گرفته اما ایشان از مراقبت های تخصصی در داخل زندان محروم است. اتحادیه های بین المللی کارگری و سازمان های حقوق بشری خواستار آزادی فوری ایشان شده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مقامات ایرانی خواست که منصور اسانلو را آزاد کنند و قوانین مراقبت های پزشکی در داخل زندان را مورد بازبینی قرار دهند تا مطمئن شوند که همه زندانیان از مراقبت های لازم برخوردار خواهند بود. این کمپین همچنین از دولت ایران خواست که به آزار و اذیت و محاکمه همه فعالان کارگری پایان داده و بیش از صد نفر از مردمی را که در روز اول ماه می بخاطر شرکت در مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر در زندان هستند، آزاد کند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه وضعیت حقوق بشر در ایران به سایت فارسی کمپین در این پیوند مراجعه کنید:
http://persian.iranhumanrights.org
متن کامل نامه مادر اسنلو به آیت الله شاهرودی به شرح زیر است:
به نام خدا
ریاست محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای شاهرودی
با سلام و احترام
اینجانب فاطمه گل گزی مادر منصور اسانلو رئیس هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد که برای دفاع از حق و حقوق صنفی خود و همکاران ، مدت سه سال است به صورتی ناعادلانه در زندان بسر می برد ، تقاضا دارم به وضعیت فرزندم رسیدگی شود .
منصور اسانلو طی دستگیری ها و طولانی شدن مدت زندانیش آسیب های فراوان جدی جسمی و روحی دیده است و طبق دستور پزشکی قانونی عدم تحمل کیفر برای دومین بار برای ایشان صادر شده است ولی متاسفانه با مخالفت مقامات قضایی روبرو شده است . اینجانب به عنوان یک مادر ار آن مقام که بالاترین و عالی ترین مقام قضایی کشور می باشد سوالم اینست که :
_ آیا با کسی که برای خدمت به مردم سال ها صادقانه در شرکت واحد انجام وظیفه نموده است باید اینگونه برخورد شود ؟
-آیا به جای پاسخ به خانواده و آزادی بدون قید و شرط ایشان باید با بدترین برخوردها و بی تفاوتی های مسولان قضایی روبرو شویم ؟
- آیا این عدالت است که عروس من در سخت ترین شرایط با داشتن دو فرزند در رنج و عذاب باشد ؟در حالی که همسرش در چارچوب قانون اساسی و قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جهت احقاق حقوق صنفی اش تلاش نموده است ؟
- فرزند من منصور اسانلو جز دفاع از حق و حقیقت که در قوانین ما مکتوب است ، گناه دیگری ندارد و جایش در زندان نیست .
من از آن مقام و تمام مقامات مسئول کشورو مردم دلسوز ایران و جهان و همین طور از همه نهاد های مردمی و حقوق بشری درخواست دارم برای آزادی بدون قید و شرط پسرم به من مادر پیر و بیمار که حتی برای ملاقات فرزندم که در زندان رجائی شهر کرج است دچار مشکل هستم ، تاعمری از من باقی است کمک کنند و مادری را که با سختی های فراوان فرزندش را دلسوز و متعهد و وطن دوست تربیت کرده از رنج و سختی نجات دهند .
ضمنا پسرم پس از سال ها سابقه کار در شرکت واحد که دارای 27 سال سابقه کار می باشد بدون هیچ حق و حقوقی اخراج شده است . چرا با کسانی که دلسوز و وفاداربه این آب و خاک هستند اینطور رفتار می شود .
فاطمه گل گزی
12/2/88
No comments:
Post a Comment